A jednak przetrwała, pięć miesięcy w niezbyt chłodnej piwnicy. Po przepołowieniu okazała się soczysta, jędrna, idealna. Rozkroiłam, wydrążyłam i upiekłam. Kiedyś dostałam miły list od sympatycznej Marzeny z propozycją przygotowania dyni. Skorzystałam. Zamiast zapiekanki, wyszła mi tarta.

A było tak...Kulinarnie rozzuchwalony syn, wtargnął do kuchni. Pod pachą ściskał Przepisy Mikołajka. Nie przyjmując odmowy, wymusił przygotowanie choć jednego dania. Bezsilna i zrezygnowana, zgodziłam się na paluchy.

Wychodząc za mąż, wiedziałam, że mój oblubieniec makowca nie znosi. Nawet na niego spojrzy, nie spróbuje, gardzi nim. Przez lata więc, cierpiąc katusze, odmawiałam sobie i pozostałym członkom rodziny spożywania maku.

Przekaz ustny, mimo swojej ułomności, ma w moim przekonaniu coś tak wartościowego i unikatowego, że postanowiłam, w ramach nadchodzących świąt, otworzyć się na ludzi. Na panią w sklepie zabawkowym, w którym kupowałam puzzle, też się otworzyłam.

Trudno jest mi sobie wyobrazić, okres jesienno- zimowy bez coniedzielnych kąpieli na otwartych akwenach. Swojsko się czuję, pośród bandy szaleńców, na komendę wchodzących do lodowatej wody.