Oto mój mazurowy faworyt. Święta ledwo rozpoczęte, a pozostały resztki. Na Morsów zawsze można liczyć! Wesołego Alleluja!

Z mazurkami jak ze wszystkim, co za dużo, to niezdrowo. Są piękne, bogato zdobione, przepyszne i bardzo słodkie. Taka ich natura. Nie lubisz bardzo słodkich deserów, odpuść sobie. Mazurki należy spożywać w małych ilościach, zresztą w dużych się nie da. Mózg zaprotestuje.

Aby uciąć spekulacje, że niby Anka w garnkach zapadła w zimowy sen, przedstawiam mój ostatni kulinarny wynalazek. Prawdopodobnie kaszę jaglaną przerobiono już w każdy sposób. Mnie od dawna chodziły po głowie placki właśnie z tej kaszy.

To była pierwsza w moim życiu zupa rybna. Przed jej skosztowaniem wątpliwości wylewały mi się uszami. Przepis, podobno z Finlandii, przywiozła sympatyczna Ela. Ewa, natomiast tę zupę udoskonaliła i zaraziła jej smakiem, mnie.

Stało się! Anka w garnkach ma 1000 fanów. Wielkie dzięki! Ale nie mam zamiaru nic podsumowywać, że to i to się zdarzyło, tak się zmianiał blog czy ja. Rozpiera mnie za to energia, radość i duma, bo nie zrezygnowałam z prowadzenia Anki w połowie drogi do tysiąca.