Dżem brzoskwiniowy, ze skórką czy bez?

Prawda jest taka, że uwielbiam przetwarzać. A jak usłyszę, że komuś jakiś owoc zalega, i że chętnie pozbędzie się nadwyżek, zawsze zgłaszam gotowość do przyjęcia. W piątek ruszyliśmy, liczną ekipą, na ratunek Marcie, by uwolnić ją od nadmiaru brzoskwiń. Na miejscu okazało się, że na jednym drzewku, urosło 30 kilogramów owoców. Zadowoleni ze zdobycznego eko towaru, wróciliśmy do domu.

W obawie, że wielogodzinne "skórowanie" narazi moje małżeństwo na szwank, część brzoskwiń zalałam spirytusem, resztę wypestkowałam, pokroiłam i przystąpiłam do smażenia. Po przerobieniu kilku kilogramów, postanowiłam obrać choć kilogram, aby móc porównać wyrób "ze skórką" i "bez skórki".

Różnice smakowe były ledwo wyczuwalne. Wysmażone skórki zginęły w dżemowej mazi, a kolor gotowego wyrobu był jedynie o ton ciemniejszy. Zastosowałam test łyżeczki. Dawid skosztował obydwu produktów. Nie poznał który "skórzasty" a który nie. A skoro nie ma różnicy, to po, co się przepracowywać.